Καλοκαίρι στην Αθήνα. Ο καύσωνας χτυπάει την πόλη. Ένας έφηβος skateboarder ξεκινά για μία συνηθισμένη μέρα με τους φίλους του. Ένας μεσήλικας προσπαθεί σκληρά για την επιβίωση της οικογένειάς του, με μία δουλειά την οποία απεχθάνεται και με έναν επικείμενο νευρικό κλονισμό. Πρόκειται για ένα πορτρέτο της Αθήνας. Μία ταινία για μία πόλη και μία κοινωνία που βρίσκονται σε κρίση.

Μετά την παγκόσμια πρεμιέρα του στο 40ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Ρότερνταμ, το Wasted Youth των Αργύρη Παπαδημητρόπουλου, Jan Vogel, συνάντησε το ελληνικό κοινό στις 17 Μαρτίου.

«Το Wasted Youth σε πείθει από το πρώτο μέχρι το τελευταίο λεπτό. Σαν ένας βίαιος (ακατέργαστος) οδηγός της Αθήνας του σήμερα, αλλά και μέσα από τους δύο πρωταγωνιστικούς ρόλους, η ψυχολογία και τα προβλήματα των οποίων είναι τελείως αληθινά. Η ταινία σκιαγραφεί με διακριτικό τρόπο τη σχέση ανάμεσα στους πολίτες και τις αρχές, ανάμεσα στις ατομικές ελευθερίες και την οικονομική πραγματικότητα. Το Wasted Youth, χωρίς εύκολους εντυπωσιασμούς, κρατά το ενδιαφέρον του κοινού σε όλη τη διάρκεια αυτού του σύγχρονου, συναρπαστικού δράματος», αναφέρει στο εισαγωγικό του σημείωμα στον επίσημο κατάλογο, ο Διευθυντής του Φεστιβάλ, Ρούτγκερ Γουόλφσον.

Σκηνοθετικό σημείωμα

«Υπάρχουν κάποιες ταινίες που γίνονται με την αίσθηση του επείγοντος. Ανήκουν σε αυτή την ειδική κατηγορία που πρέπει να γίνουν ή ΤΩΡΑ ή ΠΟΤΕ. Το Wasted Youth είναι σίγουρα μία από αυτές.

Όταν αποφασίσαμε να κάνουμε το Wasted Youth, δεν είχαμε ακριβώς ένα συγκεκριμένο σχέδιο. Στην πραγματικότητα, δεν είχαμε καν σενάριο – μόνο πέντε σελίδες από μία ιστορία την οποία μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε για τα γυρίσματα. Το μόνο που ξέραμε ήταν ότι θέλαμε να δουλέψουμε μαζί και, το κυριότερο, ότι θέλαμε να κάνουμε μία ταινία για αυτή την ιστορία ΑΜΕΣΑ.

Στην ουσία, η ταινία αυτή είναι το πορτραίτο μία πόλης που βρίσκεται στα πρόθυρα νευρικού κλονισμού. Ταυτόχρονα, πρόκειται για μία ταινία που αναφέρεται στην πραγματική υπόσταση της εφηβείας, τη ζωντάνια και την ενέργεια που σιγοκαίει μέσα της. Η ιστορία ενός εφήβου στην Αθήνα μπορεί, δυστυχώς, να είναι και η ιστορία μιας ολόκληρης γενιάς που παλεύει να κάνει ό,τι κάνουν οι νέοι άνθρωποι, μη γνωρίζοντας ότι το μέλλον τους μπορεί να χαραμιστεί – και, μερικές φορές, κυριολεκτικά χαραμίζετα…»

Αργύρης Παπαδημητρόπουλος
Jan Vogel